Whisky to jeden z najpopularniejszych alkoholi na świecie. Ma on swoich miłośników na każdej szerokości geograficznej, dostępny jest w kilku rodzajach. Nie brakuje więc zapaleńców, którzy chcą nauczyć się sztuki jej produkcji. Szukają oni więc sprawdzonych receptur dających odpowiedź na pytanie, jak zrobić whisky, której smak nie będzie odbiegać o sklepowych propozycji.
Specjaliści od razu mogą podpowiedzieć, jakie czynniki mają największe znaczenie w momencie produkcji wysokogatunkowego alkoholu tego rodzaju. Kluczowe znaczenie ich zdaniem ma przede wszystkim gatunek zboża użytego do procesu destylacji.
Produkcja whisky dzieli się na kilka etapów. Pierwszym jest słodowanie, czyli na kiełkowaniu ziaren zboża. Musi to nastąpić w odpowiednim klimacie charakteryzującym się ciepłym oraz wilgotnym otoczeniem. Ziarna w momencie kiełkowania zaczynają zawierać enzymy. Enzymy te pozwalają na rozbicie skrobi znajdującej się skrobi na cukry proste oraz dwucukry. Te cukry to fundament niezbędny do odbycia się fermentacji alkoholowej. Wedle ogólnego przekonania, najlepsze zboża do produkcji whisky znajdują się w Szkocji. Wiele odmian korzysta jednak ze zbóż uprawianych w innych zakątkach świata i to z powodzeniem.
Drugim etapem jest suszenie, czyli zahamowanie kiełkowania zboża za pomocą gorącego powietrza oraz torfowania. Jest to suszenie słodu nad palącym się torfem. Ma to duże znaczenie, ponieważ wpływa na ostateczny smak whisky. Otrzymany wtedy słód poddawany jest procesowi mielenia.
Następnie osuszony słód zalewa się gorącą wodą i miesza aby rozpuścić skrobię. W efekcie tego działania powstaje płyn o dużej zawartości cukrów. Cały proces należy powtarzać aż do uzyskania jak największej ilości cukrów. Później otrzymany zacier należy zalać drożdżami i przelać do kotłów warzelniczych i odczekać około 48 godzin. W kotłach dojdzie do procesu fermentacji. Na tym etapie drożdże odżywiając się cukrem przechodzą w alkohol. Podczas fermentacji uwalniane są naturalne smaki użytych surowców.
Wywar trafia potem do destylacji odbywającej się w miedzianych alembikach. Przykładowo whisky pochodząca z Irlandii jest destylowana trzykrotnie.
Po przejściu wszystkich procesów destylacji czas na dojrzewanie . Odbywa się to w specjalnych zbiornikach. Otrzymany spirytus jest rozcieńczany wodą demineralizowaną. Czas leżakowania ma kluczowe znaczenie dla otrzymanego smaku. Im dłużej whisky pozostanie w piwnicach, tym będzie bogatsza w nuty dębowe beczki. Minimalny czas leżakowania dla szkockiej whisky to trzy lata. Podobnie jest też w Irlandii. Na etykietach możemy przeczytać, ile lat trunek spędził w beczce.
Ostatni etap produkcji to już butelkowanie. Jeżeli mowa jest o whisky mieszanej niezbędne jest zaangażowanie dodatkowo osób do blendowania. Kiperzy posiadają doskonały zmysł powonienia i poczuciem smaku. To oni w dużej mierze decydują o przeznaczeniu whisky do sprzedaży. Ich doświadczenie pozwala na tworzenie różnych mieszanek smakowych wzorujących się na różnych odmianach whisky.
