Większość studiów w ramach zwieńczenia studenckiej pracy kończy się potwierdzeniem swoich kompetencji, umiejętności nabytych w trakcie studiów oraz samodzielności. Same studia pozwalają przeżyć niezapomnianą przygodę. Wchodzi się na wyższy poziom nauki i można naprawdę rozwinąć swoje zainteresowania. Można poznać wiele ciekawych osób, zarówno kompanów na studiach, jak i wykładowców, którzy odpowiednio nas pokierują, a być może dzięki nim rozwinie się nasza kariera. Okaże się, czy mamy smykałkę do biznesu, do zadań urzędniczych, technicznych, a może też zostaniemy na uczelni, będziemy dalej się rozwijać, a jednocześnie pomagać rozwinąć się innym. Zgłębiając wiedzę, będziemy wiedzieli też, w jakich tematach czujemy się lepiej i to wpłynie też na to, o czym będziemy pisać pracę dyplomową i jaki problem będziemy badać. Zanim przystąpimy do pisania pracy, warto zapoznać się z zagadnieniami organizacyjnymi. Należy wiedzieć jak wstawić przypis w pracy, jaką czcionkę wybrać, jaka powinna być interlinia, jak wyrównać tekst, ile pozycji powinna mieć bibliografii, ile rozdziałów należy w pracy zaplanować i ile stron ma mieć sama praca. Często zdarza się, że w zależności od kierunku i uczelni liczba stron może się różnić. Zdarzają się uczelnie, które wymagają 80 stron pracy licencjackiej, ale są i takie, którym wystarcza nawet 30 stron. Praca taka dzieli się na trzy części: wstęp, rozwinięci i zakończenie. Największą i najobszerniejszą częścią jest rozwinięcie, w którym będzie się celowało w meritum badanego przez siebie problemu i starało się go opisywać, najpierw teoretycznie, a potem analizując badania empiryczne. Studenci do tej kwestii muszą podejść bardzo poważnie. Wielu wybiera ankiety i zadaje pytania, opierając się o próbę reprezentatywną. Inni preferują wywiady, gdzie obowiązuje ich zapis rozmowy dołączony do pracy. Jeszcze innym wystarcza obserwacja, a więc wejście w głąb pewnej grupy społecznej i badanie oraz wyciąganie wniosków na podstawie tego, co samemu się przeżyło. Z pewnością pisanie pracy dyplomowej, czy to licencjatu, czy potem magisterskiej albo doktorskiej, które mają jeszcze wyższe wymagania, wiąże się nie tylko z obowiązkami, ale i sporą frajdą. Trzeba jednak umiejętnie sobie to przedsięwzięcie rozplanować. Wielu studentów tego nie robi, pisanie odkłada na ostatnią chwilę i gdy przychodzi termin na obrony, okazuje się, że nawet nie zaczęli i obronę trzeba odłożyć przynajmniej na kolejny rok. Dobrze jest więc pisać systematycznie, przed napisaniem pracy jasno nakreślić swój plan, zarysować swój temat i nabyć źródła, którymi będziemy się posiłkować podczas procesu tworzenia naszego dzieła. Z pewnością będziemy musieli część naszego życia poświęcić na bibliotekę i poszukiwania tam wartościowych książek, z których wyciągniemy wiedzę wartościową dla nas. Niemniej sam moment obrony jest zwykle już tym najprostszym. Zwykle promotor informuje wcześniej swojego podopiecznego, na jaki temat powinien się przygotować. Zwykle dwa pytania obejmują temat studiów, a jedno temat pracy absolwenta, lub na odwrót.
